Vakantie

Ohja, mijn reisverslag. Helemaal vergeten.

Na het laatste reisverslag heb ik heel wat meegemaakt.

Om te beginnen met Holi-Phagwa. Op maandag 17 maart was het de Holi-Phagwa viering. Holi-Phagwa is een Hindoeïstisch feest. In feite is het een combinatie van een lentefeest, een feest van de overwinning van het goede op het kwade en een Nieuwjaarsfeest. Deze dag is een nationale vrije dag. In tegenstelling tot de dag van de revolutie, was deze dag 1 groot feest. We hebben met zijn alle massaal inkopen gedaan naar witte kleding om op deze dag helemaal onder gegooid te kunnen worden met kleurstof. Op mijn fb heb ik een aantal foto's staan.
Vrijdag 15 maart begon voor Tess, Jeroen en mij het feest al. Tess en ik zijn met Jeroen meegereden naar zijn school. Na het hijsen van de vlag, begonnen ze elkaar onder te gooien met allerlei verschillende soorten kleuren poeder. Ook Tess, Jeroen en ik moesten eraan geloven. Ik ben nog nooit zo snel verkleurd als toen op dat feest. Allemaal kleine kinderen achter mij aan en aan mijn armen trekken. Natuurlijk wilde er weer een stuk of 10 kinderen opgetild worden door een blanke. Die zijn ten slotte schaars in hun beleving. Na het kleuren gooien ging de muziek weer aan, waarna er gedanst kon worden. Hoe die kinderen hier dansen blijft me telkens weer verbazen. Ze worden groot gebracht met daggeren, zowel de jongens als de meisjes lusten er wel pap van. We waren dan ook sprakeloos toen we een meisje van 7 in de lucht zagen springen, vol op de grond viel en tegen de grond aan begon te rijden.
Op maandag zijn we met het hele huis bij een Hindoestaans gezin gaan eten. Echt hele aardige mensen. Na het eten gingen we op de groepsfoto. De foto werd gemaakt vanaf het balkon. Op het moment dat ze de foto maakte, kregen wij al lachen een 10 liter emmer met gekleurd water over ons heen. Het hek was van de dam; het feest was begonnen. Iedereen begon elkaar weer onder te gooien met poeder. Het maakte niet uit of je elkaar kende. Om het huis werd binnen een minuut of 5 een blauwe/roze/rode/gele/oranje/groene stofwalm gecreëerd. Daarna zijn we doorgereden naar de palmentuin en het onafhankelijksheidsplein waar het feest door ging met Dj chuckie en een lokale band. Ik zal dit feest nooit vergeten. Wat een belevenis!
De kleren van vrijdag en van maandag heeft niemand meer schoon gekregen. Ik denk dat ik ze thuis ga inlijsten. =P

Na Holi-Phagwa hebben Tess en ik ons geconcentreerd op ons project. Het loopt nu relatief soepel. Alle 435 enquêtes hebben we in Excel opgenomen. We hebben al een begin gemaakt van de methode. De rest van het verslag gaan we nu afwerken. Ik zal me vooral gaan buigen over de resultaten. Er zijn maar weinig verbanden te trekken tussen de verschillende beweeggedragingen van de kinderen. Enkele verbanden die getrokken kunnen worden is dat de kinderen van een lager economische klasse hoger scoren met hun beweeggedrag dan kinderen die bijvoorbeeld les krijgen op een privéschool. Op zich is dit logisch, aangezien die kinderen geen tablets, computers of andere spelcomputers hebben en ze niet met de auto naar school worden gebracht. Deze kinderen zijn gewend om veel buiten te spelen, omdat ze niks anders hebben. We hopen meer duidelijke verbanden te vinden, maar tot nog toe is dat vrij lastig.

Vanaf 5 april hebben Tess en ik vakantie genomen. We kregen bezoek van Bas en van Charlotte. Bas en Tess hadden tot 21 april vakantie en Charlotte en ik tot 17 april. Wat hebben we in die korte tijd toch veel gelachen en genoten.
Ik had voor Charlotte en mij een kamer gehuurd bij Albergo Alberga. Dat is een hotelletje in een historisch houten gebouwtje uit de 19e eeuw. Toen we daar aan kwamen leek alles goed en wel. De eerste indruk was goed. Echter toen we er achter kwamen dat de ruimte schaars was, het bed bijna door zijn poten zakte en de schimmel in de douche omhoog kroop, hebben we toch maar gevraagd of we echt geen andere kamer konden krijgen. We konden kiezen uit 2 verschillende kamers, maar dit had ook niet veel succes. Bij de ene was de wc nog kleiner dan een dixie waarbij je je benen in je nek moest leggen om de deur dicht te krijgen en bij de andere hing de klink van de douche maar een beetje half afgerot bij. De schimmel had zich kennelijk door heel het gebouw verspreid, want ook in deze kamers was het weer raak met de douche.
Na lang zeuren hebben we een luxe kamer gekregen waar ook het één en ander aan mankeerde. We zijn een hele ochtend bezig geweest om een ander verblijf te regelen. Na de 2e dag hebben we uitgecheckt, om vervolgens ons verblijf bij hotel Edesse voort te zetten. Het verblijf daar was een genot, met koud en warm stromend water, room service, airco, tv, gratis ontbijt (karig, maar goed, het was er), goede service en een zwembad met luxe stoelen.
Onze eerste trip was naar Matapica. We gingen met z'n 4e op een bootje met 1 gids mee. Onderweg vertelde hij niet veel van de natuur helaas, maar we hebben als nog een hele mooie reis door het moeras gehad. Af en toe zette de gids de moter van de boot uit zodat wij de geluiden van de natuur konden horen. Het was prachtig om mee te maken. Net zo'n oerwoud cd'tje. we bofte ook echt met het weer.
Eenmaal daar aangekomen konden we relaxen. Om half 5 kwamen ze ons roepen omdat er een zeeschildpad eieren ging leggen. Het was een lederschildpad. Wat een reusachtig beest! Ze was 1,60 meter lang en tussen de 500 en 600 kilo. We hebben geluk gehad dat we haar met het licht hebben kunnen zien, want meestal komen ze in de nacht eieren leggen. Op fb heb ik foto's van de schildpad staan. In de nacht hebben we heel veel soepschildpadden gezien. Dit zijn schildpadden van 1 meter lang die ook op het strand in Matapica eieren komen leggen.


Tussen de trips door zijn Charlotte en ik door Paramaribo gelopen om de monumenten en bezienswaardigheden te bekijken. Het mooiste is eigenlijk nog wel dat we een cola gingen halen bij een simpel eettentje. Dat typeert toch wel waarom de communicatie tussen de Surinamers en de Nederlanders altijd zo moeizaam verloopt. Ik en Charlotte liepen naar binnen. Achter de balie stond een grote koelkast met een glazen deur. Ik zag daar een flesje cola staan. Dus ik naar die cassiere: "Een cola alsjeblieft." "Wil je een grote of een kleine?" Ik keek naar de koelkast, maar zag maar 1 formaat staan, dus ik vraag: "wat is het verschil?" zegt ze:"Die grote sit meer in." Ik keek haar aan en dacht 'meen je dit nou?'. Dus ik zei, doe dan maar die grote. Dus ze pakt een grotere fles fernandes die naast de cola stond en gaf me die mee.
Onze tweede trip was naar Ralleighvallen. Daar hebben we de Voltsberg beklommen. Dit is een grote granietstenen berg van 240 meter hoog. Het uitzicht was adembenemend. Ook hiervan staan foto's op fb. De volgende dag zijn we naar de moedervallen gegaan. Hier hebben we helaas geen foto's van, omdat we klauterend door de stroomversnelling zijn gegaan.
Verder hebben we nog piranha's gevangen. Ik had er 2 gevangen. Op de foto op fb zie je hoe ik hem scheet toen ik het beestje moest vast houden. Die tanden zijn scherp!=O Maar er is niks gebeurt gelukkig.
Toen we de volgende dag terug gingen varen was onze bootsman voorop de boot in slaap gesukkeld, waardoor de 2 spelende en zingende bootsmannen achterin de boot niet meer wisten wat er in het water lag. En ja hoor, daar gingen we vol op een rotsblok. Tijdens de vlucht werd er veel geroepen en geschreeuwd, maar we zijn gelukkig niet omgeslagen.
Een dagje later zijn we nog naar colakreek gegaan (een kreekje met bruin water, wat lijkt op thee. We hebben er een zacht babyhuidje van gekregen.)
Helemaal aan het einde van onze vakantie zijn we naar Bergendal geweest. Lekker door de lucht gesjeest met de canopy (kabelbanenparcours door de boomtoppen) en rustig gekayakt.

Zoals altijd in Suriname, zijn ze hier met elk Christelijk, Islams, Hindoestaans, Indiaans, of Creoolse feestdag vrij, zo ook met pasen. Aangezien toen alles dicht was zijn we met 3 jongens gaan vissen bij nieuw Amsterdam. Onder het genot van een fles Borgoe en wat pilsjes hebben we ons daar een hele dag weten te vermaken. We hebben met behulp van een stuk rundvlees 2 garnaal-etende katvissen gevangen. De vangst was klein, mijn hengel had ik kapot getrokken en we konden de vangst niet meenemen, maar het was wel gezellig. De volgende keer gaan we na een goede voorbereiding een BBQ-maal proberen te vangen.

Geloof het of niet, maar komende zaterdag is het ook hier Koningsdag. De Dijk komt dan optreden bij een hotel in het centrum. Ik weet waar ik dan te vinden ben.

Nog 7 weken te gaan en dan zit het er helaas weer op. Nog even hard werken voor school en dan kunnen we weer naar huis. Ik heb daar nu nog geen zin in. Ik vermaak me hier meer dan prima.

Odi,
Mark